Verslagen 2015-2016 | chesszandvoortjopen

28-05-2016

Jubileumreceptie Chess Society Zandvoort goed bezocht!

Chess Society Zandvoort kan tevreden terugkijken op een geslaagde receptie ter gelegenheid van haar vijfentwintigjarig bestaan.

Het bestuur had tevoren ingezet op meerdere troeven ter viering van deze feestelijke gebeurtenis. Op 9 april jl. werd het startschot gegeven aan het strand bij Meijer aan Zee met een succesvol viertallentoernooi. Voor dit toernooi waren leden, oud-leden en spelers uitgenodigd.

Na deze onvergetelijke dag was het op zaterdag 28 mei de beurt aan een feestelijke receptie. Aan deze receptie ging overigens dezelfde speurtocht naar oud-leden vooraf als bij het jubileumtoernooi. Daarnaast werden bestuursleden en goede relaties van bevriende clubs uit de regio uitgenodigd. Tot de genodigden voor de receptie hoorden schaakverenigingen als De Raadsheer, Het Spaarne, Santpoort, De Vennep, De Uil, Het Paard van Ree, Kijk Uit, Koedijk, Bakkum, Heemstede, Aalsmeer, Volendam en Workum. Verder waren vertegenwoordigers van de NHSB, de KNSB en de Gemeente Zandvoort uitgenodigd.

Helaas waren een aantal genodigden die dag verhinderd, maar de meesten hadden bij hun afmelding hartverwarmende reacties gestuurd. Zo beloofde bijvoorbeeld een schaakvriend van middelbare leeftijd met de hand op het hart dat hij er bij de receptie over 25 jaar zeker bij zou zijn. We houden hem aan deze welgemeende belofte!

Op de receptie zelf in het LDC (Louis Davids Carré) mochten we ruim 40 gasten verwelkomen. Het weer was uitstekend en regelmatig waren gasten buiten in de zon met een drankje in de hand gezellig pratend terug te vinden.

In de eerste plaats gaven diverse eigen Chessers en Jopen acte de présence. Van de acht spelers die een kwart eeuw geleden begonnen waren met Chess Society, spelen er nog vier actief voor hun vereniging, te weten Olaf Cliteur, Hans Drost, Ton van Kempen en Kees Koper. Uiteraard ontbraken zij alle vier niet bij deze heuglijke viering naast de andere enthousiaste leden van Chess Society Zandvoort en De Haarlemse Jopen! Verder maakte een oud-lid uit de beginjaren, Peter v.d. Beek, zijn opwachting. Naast diverse bekenden van bevriende schaakclubs waar we regelmatig de degens gekruist hebben, wist ook Özden Tuna, secretaris van de NHSB, feilloos de weg naar Zandvoort te vinden.

Van de schaakverenigingen De Uil en Santpoort mochten we een envelop met inhoud in ontvangst nemen. Gerda Schiermeier die met haar man was gekomen, wist ons te verrassen met een heuse beker met inscriptie namens de gehele familie Schiermeier. Deze beker zal zijn weg uiteraard vinden in onze roemruchte prijzenkast. Gert-Jan Bluijs, wethouder van Sport en Cultuur, verblijdde ons met een cheque namens de Gemeente Zandvoort.

Ook na het belletje voor het laatste rondje bleven nog veel gasten geanimeerd napraten. Iedereen was het er over eens. Een geweldig leuke receptie van een geweldig leuke schaakvereniging. Op naar het volgend jubileum!

Ton van Kempen

De Jopen in de Heerlijkheid behouden

Het was een strohalm onder voorbehoud, want het is niet helemaal duidelijk of en hoe er uit de derde klasse moet worden gedegradeerd. Maar: de Jopen hebben hem voor alle zekerheid gegrepen, uit tegen Heemstede 2.

Heemstede is een van de vele schaakclubs die betere tijden hebben gekend. De website is blijven steken op 21 november 2009. De borden 5 en 6 moesten spelen met analoge klokken (en dus het vroeger gehanteerde tempo) wegens een tekort aan digitale klokken. Na een aantal jaren deel te hebben uitgemaakt van de Kennemer Combinatie en na nogal wat fysieke omzwervingen tot in Haarlem toe resideert de club tegenwoordig weer in de zelfbeschikking en in de eigen Heerlijkheid (bijnaam van Heemstede), in het afgelegen pijpenlaatje van een tot zaalsportcentrum omgebouwde basisschool. Om er te komen moet je vanuit de achterhal een dubbele deur door. Als je je in het tussenliggende gangetje bevindt, gaat het licht uit. Zoiets heeft zijn charme vind ik: iedere tempel gewijd aan Caïssa, hoe schamel ook, zou over zo'n toegangsritueel moeten beschikken.

Junior speelde op bord 1 met wit tegen good-old Piet van den Bos (geb. 1930). Hij had de vrijdag tevoren als invaller bij het kampioen geworden tweede goede ervaringen opgedaan met 1. Pc3 (Van Geet). Het werd een vlotte aanvalspartij langs de f-lijn, mooi om na te spelen: 1. Pc3 d5 2. e4 d4 3. Pce2 g6 4. f4 Lg7 5. Pf3 c5 6. Pg3 Pc6 7. Lc4 a6 8. a4 Lg4 9. h3 Lxf3 10. Dxf3 e5 11. d3 Pf6 12. 0-0 0-0 13. f5 Pe7 14. Lg5 h6 15. Lxf6 Lxf6 16. fxg6 Pxg6 17. Dxf6 Dxf6 18. Txf6 Kg7 19. Ph5+ Kh7 20. Taf1 1-0. Daarmee stonden we om 20:53 uur op voorsprong.

We zouden dus genoeg hebben aan remises in de overige vijf partijen. Om die ambitie als het ware kracht bij te zetten kregen we supportersondersteuning van een ons zeer welgezinde buurman van het benauwde pijpenlaatje, Ton van Kempen.

Op bord 2 nam PQ het op tegen even better-old Piet Stofberg (geb. 1924). Wil je schakend oud worden, zorg er dan voor dat je Piet heet (en in elk geval geen Joop). Best-old Zwarte Piet bestaat zelfs al eeuwen, al verschiet hij de laatste jaren nogal eens van kleur. Zoals vaak bij PQ bleef de stelling nogal gesloten en hij kwam wat gedrukt te staan. Piet verblunderde echter een stuk door het toestaan van een dubbele penning. Hij liet het zaaltje schrikken met een luide kreet 'WAT STOM !!' en streek daarna (bij digitale klok) spoedig de vlag. 0-2!

Jopia, voor het eerst fier gehuld in haar Jopen-shirt, trok met wit fel van leer langs de e- en f-lijn. Ze kon de zwarte koning naar believen van f7 naar f8 en vice-versa dirigeren. Om haar loper bij de aanval te betrekken opende ze echter het centrum, terwijl het waarschijnlijk beter was geweest hem om te spelen. Tegenstander André Alberga doorstond de zware storm en kwam een pion voor, maar zijn ontzag was intussen dermate groot dat hij remise aanbood. In tweede instantie ging Jopia daar op in.

Met ½-2½ was er nog maar een punt nodig voor zege en lijfsbehoud, alleen boden de overige drie partijen daarop bepaald nog geen uitzicht.

Hotel kreeg tegen Johan Kramer Glijnis met zwart op bord 6 al gauw een dubbelpion op de f-lijn. Een van die pionnen ging ook nog eens verloren. Hij kwam nog wel tot een lange rokade maar moest een loper toelaten op e6, zodat er van een tegenaanval via de open g-lijn niets terechtkwam. Kramer kreeg echter een probleem, dat overigens niet in het geringst te maken had met schaken. Een andere Heemsteedse schaker zou met Kramers auto, als ik het goed heb begrepen, Piet van den Bos naar huis brengen, maar was niet in staat die (de auto) te starten. Tot drie keer toe werd over Hotels rug de technologie uitgebreid en haarfijn bevraagd en uitgelegd. Hotel bood tactisch (hem kennende was het een soort morele afpersing) remise aan, maar zijn tegenstander bleek voor die druk ongevoelig. Enkele zetten later deed Piet van den Bos zelve het geconcentreerde zaaltje luider stem de definitieve konde van het fiasco met het startsysteem: 'HET LUKT NIET !!!' Daarmee was Kramers verzet gebroken en hij bood zelf remise aan. Hotel aanvaardde grif en vertrok stante pede om in het Bell Hotel zijn zoon te kunnen aflossen: 1-3. Kramer Glijnis bracht stante pede Piet naar huis.

Bij Jopilco op bord 4 bleven de stukken lang op het bord en de fronten zaten potdicht tot onze Zaankanter zijn tegenstander Henk Post behendig de e-pion afhandig maakte. Hij maakte nog een tweede pion buit, werd oppermachtig op de e-lijn en kon het pleit twee keer beslechten met verovering van dame tegen toren, maar zag dat over het hoofd. Een van de pionnen ging vervolgens weer verloren. Vaak gaat het in zulke gevallen van kwaad tot erger, maar Jopilco hield het hoofd koel. De in tijdnood geraakte Post niet, en daarmee zeilden we de veilige haven binnen: 1-4.

Ex op bord 5 tenslotte kreeg al vroeg een remiseaanbod, maar kon daar gezien de stand op de borden niet op ingaan. Misschien door het prille lenteweer liet hij een paard wat al te dartel paraderen en dat kostte hem een pion. Nadat er ook nog een tweede verloren ging en de zwarte vrijpionnen van Peter van Harn begonnen op te rukken bleef er weinig hoop over. Maar zie, ook hier kwam er een pion terug, nu in ons voordeel. Het werd een eindspel met wederzijds dame en toren, later met wederzijds dame. Afruil zou gunstig zijn geweest voor zwart, met zijn pluspion, maar het was juist wit die afruil nastreefde en zwart die dat ontweek. Tactiek die mogelijk te maken had met de hevige tijdnood van vooral Ex. Nadat de dames dan toch werden geruild wist hij zowaar nog een remisestelling te bereiken, maar op dat moment viel zijn (analoge) vlag.

Einduitslag 2-4 en daarmee kwam het in deze broeierige maar ook warm-menselijke ambiance allemaal toch nog goed in dit moeizame seizoen, in de week van het 20-jarig bestaan van de Jopen (15 april). Behouden voor de derde klasse, nu nog voor het schaakleven zelf...

Joop (Vice) Vos

11-04-2016

09-04-2016

Zaterdag 9 april onvergetelijke dag bij Meijer aan Zee

Schitterend Jubileumtoernooi!!!

Wat ga je doen, naast een receptie om jouw 25-jarig jubileum op een zo’n leuk mogelijke manier te vieren? Dat was de vraag die wij ons als bestuur eind vorig seizoen stelden.

Het antwoord op deze vraag was snel gevonden. Wanneer je terugkijkt op 25 Chess Society Zandvoort en je maakt een lijst van evenementen waar wij het meest plezier aan beleven dan komen viertallentoernooien toch zeker in de top drie!

Laten we zelf dan een viertallentoernooi organiseren was de volgende stap in het denkproces maar laten wij het wel speciaal maken. Laten we dus vooral mensen uitnodigen die een rol gespeeld hebben in onze eerste 25 jaar en het toernooi organiseren op een unieke locatie. Voor de unieke locatie werden Kees en Floor Meijer benaderd en de eerste bedoeling was eind oktober 2015. Helaas bleek de schaakkalender overvol en weken wij uit naar het voorjaar van 2016.

Naast het uitnodigen van onze eigen leden werd er een klopjacht geopend op oud-leden.

De derde belangrijke bron bestond uit onze bevriende clubs en daarvan probeerden wij vooral die mensen te motiveren waar wij een band mee hebben. De Raadsheer, Koedijk, De Vennep, De Uil, Santpoort, Bakkum, Het Paard van Ree, H.W.P. en Het Spaarne (zelfs met drie teams) gaven een volmondig ja op onze uitnodiging en zo gebeurde het dat wij op zaterdag 9 april een strandtent vol hadden met mensen waarmee wij ons feestje wilde vieren. Er streden 18 teams mee, waaronder enkele vijftallen en totaal verschenen er deze dag maar liefst 81 schakers achter de borden.

Het woord strijden is eigenlijk wat zwaar voor deze dag want al snel bleek dat de aanwezigen de dag net zo beleefden als wij voor ogen hadden: Erbij zijn is belangrijker dan winnen!

Alle deelnemers ontvingen een speciaal vervaardigd Chess Society notatieboekje en twee consumptiebonnen.

De acht sterkste teams waren ingedeeld in een achtkamp die round-robin speelde. De overige tien teams speelden zeven ronden Zwitsers om de titel in de B-groep. Het lekkere voorjaarsweer maakte de dag compleet want er kon buiten worden geluncht en tussen de partijen in aangenaam worden verpoosd.

Na het welkomstwoord van de voorzitter werden de klokken in werking gesteld voor de eerste ronde en barstte het geweld los. In groep A waar naast ons eerste, bestaande uit: Chris van Bockel, Boudewijn Eijsvogel, Kees Koper, ondergetekende en oud-lid Dennis van der Meijden (die zelfs speciaal uit Duitsland overgekomen was), Koedijk, H.W.P. De Uil, De Raadsheer, Santpoort en Het Spaarne 1 en 2 uitkwamen werd al snel duidelijk dat Santpoort 1 en De Uil een maatje te groot waren voor de rest van het deelnemersveld en onderling uit zouden gaan maken wie er met het goud naar huis ging.

Na vier ronden stond De Uil nog op 100 procent en had Santpoort een puntje laten liggen tegen De Raadsheer maar dat het onderlinge duel in ronde vijf de beslissing zou gaan brengen was al duidelijk. Santpoort stelde orde op zaken door in een spannend duel met 2,5-1,5 aan het langste eind te trekken.

Het Spaarne 2 en De Raadsheer waren achter het leidende duo in een felle strijd beland om het brons. In de laatste ronde kwam de beslissing doordat Het Spaarne 2 zich liet verrassen door H.W.P. en De Raadsheer daardoor met een 2-2 tegen Het Spaarne 1 kon profiteren.

Zelf eindigden wij op de zesde plaats met vijf matchpunten.

In de B-groep verliep de strijd zeker niet minder spannend. Hier speelden tien teams met een rating lager dan1660 gemiddeld zeven ronden Zwitsers. Maar liefst drie teams daarvan bestonden uit leden en oud-leden van onszelf! Het tweede bestond uit drie spelers van het “echte” tweede dat net de avond voor het toernooi schitterend kampioen geworden was in de derde klasse E.

Voor Ton van Kempen, Hans Drost en Wim Elsthout senior betekende dit wel een kort nachtje. Het tweede werd echter wel versterkt met eerste teamspeler Leo Keesman!

Chess Society Zandvoort 3 en 4 waren samen een gemêleerd maar vooral een bijzonder leuk gezelschap “Joop” Henk Bierman speelde de eerste ronden en werd voor het middaggedeelte vervangen door Caroline Stam de Jonge. Zij was niet de enige dame in dit gezelschap want ook oud-lid en natuurlijk dochter van onze veel te vroeg overleden Ton Marquenie, Nanouk maakte in dit team na vele jaren haar schaakrentree!

Lid van het eerste uur Simon Bosma en zijn collega oud-lid Peter Kühn hadden tot ieders groot genoegen ook gehoor gegeven aan de uitnodiging en oud-lidmaatschap en nieuw-lidmaatschap werden zo uitstekend gecombineerd dankzij de aanwezigheid van Jordi Valies en Jorn van Broekhoven. Senioren Jaap Bouma en Allard Taams completeerden dit bonte gezelschap dat in de middaguren ook zelfs nog aangevuld werd met Jeroen Loos, Marc Kok en Wim Elsthout jr.

Naast deze drie Zandvoortse teams was Bakkum met twee teams vertegenwoordigd, Het Paard van Ree, Santpoort 2, De Vennep, Het Spaarne 3 en last but not least De Hillegomse Paarden maakten het gezelschap compleet. Dit laatstgenoemde team was overigens een combinatie tussen H.W.P. en De Uil.

De strijd om het eremetaal was, zoals al gezegd, ook hier bijzonder spannend.

De reserves van Santpoort en Chess Society staken samen met De Vennep en Het Paard van Ree duidelijk boven de rest van het deelnemersveld uit. Dit was overigens ook te verwachten op basis van hun ratingoverwicht.

Het werd een enorme nek-aan-nek race die uiteindelijk resulteerde in een eindstand waar er slechts één matchpunt verschil was tussen de nummers één en vier.

Net als in de A-groep kwam ook hier Santpoort uiteindelijk boven drijven met elf matchpunten en pakte zo het goud. De overige drie teams eindigden met tien matchpunten gelijk zodat bordpunten de volgorde moesten bepalen.

Het Paard van Ree bleek hierin het ongelukkigst en eindigde als vierde. De Vennep kreeg het brons omgehangen en de mannen van Chess Society 2 wonnen met het zilver hun tweede prijs binnen 24 uur!

Chess Society 3 deed het veel beter dan de ratinglijst voorspeld had en completeerde de top-vijf met zeven matchpunten.

Chess Society 4 bleef niet met lege handen. Zij scoorden toch twee matchpunten en kregen bovendien de virtuele rode lantaarn. Dit mocht de pret zeker niet drukken want iedereen had het maar wat naar zijn en haar zin gehad op deze mooie voorjaarsdag aan het strand.

Tijdens de prijsuitreiking werden de spelers van de nummers één tot en met drie van beide groepen behangen met een medaille. Daarnaast was er ook nog gedacht aan een vijfde medaille per team voor de prijzenkast van de vereniging! Santpoort 1 ontving ook nog eens een beker uit handen van de voorzitter voorzien van de tekst: “Winnaar 25-jarig jubileumtoernooi Chess Society Zandvoort”

Zo was een mooie dag ten einde gekomen en waren de dankwoorden en complimenten niet van de lucht. “Dit wordt toch wel een jaarlijkse traditie” was een vaak gehoorde opmerking.

Onze vrienden uit Bakkum hadden zelfs een mooi dankwoord voorbereid en zetten deze blijk van waardering kracht bij middels een heus jubileumgeschenk waarvoor nogmaals dank!

Er werd met een schitterend, door de familie Meijer verzorgd bittergarnituur, nog tot laat in de avond nagepraat.

Een dag zoals wij ons precies gewenst hadden!!

Nogmaals dank iedereen voor jullie komst en jullie positieve bijdrage aan deze onvergetelijke dag!

Tot slot (wij ontkomen er niet aan) de volledige eindstanden. In de eerste kolom de matchpunten en in de tweede kolom de bordpunten. Alle teams speelden zeven wedstrijden.

Groep A (Gemiddelde rating 1661 en hoger)

Santpoort 1 13 20,5
De Uil 11 19
De Raadsheer 8 14
Het Spaarne 2 7 14
H.W.P. 6 13,5
Chess Society Zandvoort 1 5 11,5
Het Spaarne 1 3 10
Koedijk 3 9,5

Groep B (Gemiddelde rating 1660 en lager)

Santpoort 2 11 20
Chess Society Zandvoort 2 10 18,5
De Vennep 10 16,5
Het Paard van Ree 10 16
Chess Society Zandvoort 3 7 14,5
Bakkum 2 7 13
Bakkum 1 6 13,5
De Hillegomse Paarden 4 9,5
Het Spaarne 3 3 10
Chess Society Zandvoort 4 2 8,5

Olaf Cliteur

Foto's (Ton van Kempen)

Het tweede van Chess Society/Jopen sleept de titel binnen

en wordt ongeslagen kampioen!!

Wie had daar aan het begin van het seizoen op gerekend? Het tweede ongeslagen kampioen in de Derde Klasse E van de NHSB! Okay, we hadden vooraf goede hoop om mee te draaien in de subtop van deze klasse. Ongedeeld kampioen worden en promoveren naar de Tweede Klasse, dat leek toch net iets te hoog gegrepen.

We begonnen dit seizoen nog bescheiden met drie gelijke spelen tegen achtereenvolgens Het Paard van Ree, Spaarne 3 en Krommenie 3, maar daarna werd er gewonnen tegen HWP 8, Aalsmeer 2 en HWP 6. Tegen Aalsmeer wisten we er nog een 4-2 uit te persen, de wedstrijden tegen de HWP's daarentegen werden met het kleinst mogelijke verschil van 3,5-2,5 gewonnen. Omdat de directe concurrenten (HWP 6, Krommenie 3 en Purmerend 4) matchpunten verspeeld hadden, stonden we met het ingaan van de laatste ronde met één matchpunt voorsprong eerste, maar wel met minder bordpunten.

De opdracht was duidelijk. De laatste wedstrijd tegen Purmerend 4 moest gewonnen worden! Bij een gelijkspel zouden we op bordpunten gepasseerd worden door HWP 6 dat een dag eerder eerder afgerekend had met Aalsmeer 2.

Kees had weer een bijzondere opstelling uit zijn hoge hoed getoverd. Ruud werd met zwart aan bord 1 gezet en kreeg de zware taak om zijn tegenstander het moeilijk te maken. Omdat Marc niet kon meespelen, werd een beroep gedaan op Thomas van de Jopen, die gelukkig bereid was om voor deze belangrijke wedstrijd uit het Zuidhollandse over te komen.

Halverwege de avond bleek de tactische opstelling van Kees voor een gedeelte gewerkt te hebben. Ruud wist Peter Smeenk, zijn tegenstander, prachtig een half punt te ontfutselen en Thomas stond aan bord 4 met wit met een onvervalste Van Geet (1. Pc3) gewonnen. Ook Kees zelf had aan bord 2 met zijn f4 duidelijk het betere spel. Helaas vergaloppeerde hij zich ergens waardoor zijn partij toch nog verloren ging. Dat was even een flinke tegenvaller en zeker toen ook Hans aan bord 5 zijn partij ondanks hevig tegenstribbelen moest opgeven.

Zo stond het na de verdiende winst van Thomas 2,5-1,5 voor de bezoekers en moesten de laatste twee borden de schier onmogelijke klus klaren. Wim sr. aan bord 6 en ikzelf met zwart aan bord 3 stonden weliswaar niet slecht, maar een subjectieve toeschouwer zou beide partijen toch als vermoedelijk remise willen betitelen. Mijn opponent, Perry Koopmans, mij bekend van de Open Veteranenkampioenschappen van de SGA, had intussen al een keer remise aangeboden wat ik uiteraard niet accepteerde. Wim was in een toreneindspel met meerdere pionnen op het bord verzeild geraakt en barstte van het zelfvertrouwen. Hij vond zelfs nog tijd om mij een paar keer aan te moedigen met de kreet 'Wij gaan dit winnen, Ton!'. Zijn zelfvertrouwen liet hem niet in de steek en hij wist zijn partij tegen de geroutineerde Cor Groot prachtig te verzilveren. Inmiddels waren Perry en ik in de tijdnoodfase beland. Wel had ik na lang manoeuvreren mijn stelling weten te verbeteren voor een beslissende doorbraak op de damevleugel. Omringd door een haag van toeschouwers wist ik hem in een matnet te drijven en met de dame schaakmat te zetten, waarna een luid gejuich losbarstte.

Het ging overigens niet allemaal foutloos. Olaf merkte terecht op dat Perry ergens een kwaliteit (een loper voor een toren) had kunnen winnen. Thuis gekomen reageerde mijn sterke schaakcomputer schouderophalend op met de opmerking dat Perry dat inderdaad beter had kunnen doen, maar dat Ton dan een doorgebroken pion zou krijgen. Perry zou dan vervolgens het beste zijn toren voor Ton's loper moeten geven. Als Ton het dan foutloos zou spelen, zou hij 20 zetten later het toreneindspel hebben kunnen winnen. Kort samengevat, ik ben blij dat Perry niet gezien heeft dat hij een kwaliteit had kunnen winnen.

Ook had ik in plaats van mijn tegenstander in een matnet te drijven simpelweg zijn toren een paar zetten eerder kunnen winnen, zoals Thomas terecht constateerde. Niet eens gezien tijdens de partij….

Maakt allemaal niet meer uit. We zijn toch maar mooi kampioen geworden en promoveren naar de Tweede Klasse! Op de foto is het gefotoshopte tweede team met Kees, Wim sr., Ruud, Hans, Marc en Ton te zien. Ook hulde voor onze invallers Caroline, Henk, Jaap, Thomas, Tim en Wim jr. die aan het geweldige succes hebben bijgedragen door één keer (Jaap twee keer) in te vallen!

Ton van Kempen

08-04-2016

18-3-2016

Ook de Jopen moeten hopen

Misschien komt het door de druk van het jubileum, maar de verrichtingen van onze bondsteams zijn zonder uitzondering extreem dit seizoen. Normaal gesproken zijn we allemaal rustige middenmoters. Het eerste zit sinds 2005 onafgebroken in de eerste klasse. Het tweede speelt sinds 2004 in de derde klasse. Per vergissing werd er in 2011 gepromoveerd, maar dat werd meteen in 2012 overtuigend en opgelucht ongedaan gemaakt. De Jopen / het huidige derde spelen al sinds 1997 in de derde klasse. Met even een stapje terug in 2007-2009, toen het Jopenbier in steeds meer varianten en in alsmaar hogere volumes begon te worden gebrouwen, wat een paar jaar later uitmondde in een heuse Jopenkerk.

Het is dus een uitzonderlijke situatie qua prestaties. Zowel diepe afgronden als hemelse verschieten zijn ons aller deel: met nog een ronde te gaan staan eerste en derde onderaan, het tweede juist bovenaan.

De Jopen ontvingen 18 maart in de voorlaatste ronde De Uil 4, een naaste rivaal die voor wat verlichting qua matchpunten en degradatiegevaar leek te kunnen gaan zorgen. Een team van stuk voor stuk routiniers weliswaar, maar ook daarin deden wij zeker niet voor hen onder. Het liep helaas anders.

De twee Zandjopen op borden 5 en 6 waren als eerste klaar. Jãop had dinsdag al een enerverende (en matchwinnende!) partij gespeeld voor het tweede, misschien dat die hem nog in de benen zat. Met zwart speelde hij op bord 5 tegen Piet Muller Konings-Indisch, liet echter al snel zijn dame in het gedrang komen. Dat leidde tot pionverlies en de entree van een witte toren op d6. Via een kwaliteitsoffer en het terugwinnen van een pion met activering van de dame trachtte hij het noodlot af te wenden, maar die bravoure werd de dame door een loperschaakje fataal. (0-1)

Op bord 6 kreeg Joop Hotel met wit tegen André Beijk het Siciliaans te bestrijden. Zijn witte loper kwam op de damevleugel ingesloten te zitten, bevrijdde zich nog wel maar toen was er al materiële achterstand van een stuk tegen een pion opgelopen. Nadat hij zijn zwarte loper en prise had gezet en Beijk dat cadeautje ongegeneerd aanvaardde, gaf hij op. (0-2)

PQ speelde op bord 2 met wit tegen Jan Plomp. Het geweigerde damegambiet resulteerde in een dichte stelling waarin PQ afzag van de rochade en anders dan zijn tegenstander over het loperpaar beschikte. Hij kreeg een pluspion op d6, die zettenlang even hevig door zwart werd bestookt als door wit verdedigd. Uiteindelijk ging hij verloren zonder dat PQ uit die strijd positioneel voordeel had weten te trekken. Bovendien moest hij twee stukken geven voor een toren. Na een blunder die een toren kostte, gaf hij op. (0-3)

In een Caro-Kann, op bord 4 met wit tegen Kick van Rooyen, lanceerde Jopilco kordaat een aanval langs de h-lijn, waar aan de zwarte kant de g-lijn openlag terwijl de zwarte dame op c7 buitenspel stond. De tegendreigingen langs de g-lijn bleken echter zo groot dat de spanning al gauw uit de stelling liep en hij met zijn tegenstander remise overeenkwam. Het markeerde de nederlaag van het team. (½-3½)

Junior met zwart op bord 1 werd in de Franse doorschuifvariant door Anton Warmerdam in de gelegenheid gesteld twee pionnen te winnen in het Milner-Barrygambiet. Wit zette te weinig daadkrachtig voort om dat offer te rechtvaardigen. Junior pareerde het initiatief met gemak, draaide de spies om en veroverde een derde pion. Hij kon hier via een kwaliteitsschijnoffer nog een paard aan toevoegen. Dat offer bracht hij ook, maar de toren die hij ervoor terug kon slaan liet hij vervolgens onberoerd... Na dit zeldzame geval van schaakamnesie werd ook hier spoedig in remise berust. (1-4)

In de partij van Ex op bord 3 draaide het al weer lange tijd om veld d6. Tegenstander Gerard Draaisma kreeg er in een Konings-Indiër een bruggenhoofd en won een pion. Zwart werd volledig ingesnoerd. Wit ruilde een toren voor twee lopers en hield zelf een sterk loperpaar over. Uiteindelijk kreeg zwart nog wat vrijheid met de dame langs de h-lijn, maar de remise waartoe werd besloten was eerder een beloning voor vasthoudendheid dan voor stelling. Eindstand 1½-4½.

We staan op basis van bordpunten onderaan maar in matchpunten gelijk met Heemstede 2 en Aalsmeer 3. Met in de laatste ronde Heemstede als tegenstander is de toestand precair maar niet hopeloos.

Joop Vos

Onverwacht sleept het tweede de punten in de wacht!

Het tweede is met een opmerkelijk seizoen bezig. Na een voorzichtige start met drie remises werd er achtereenvolgens twee keer gewonnen. Hierdoor rukte het team op naar de derde plaats met één matchpunt achterstand op de lijstaanvoerder HWP 6 en evenveel matchpunten (maar minder bordpunten) als de nummer twee Purmerend 4.

Uitgerekend deze twee tegenstanders ontmoeten we nog in de slotrondes van de Derde Klasse E van de NHSB.

Het eerste treffen van deze twee laatste rondes was uit tegen het HWP6 in de roemruchte Sociëteit 'Vereeniging' aan de Zijlweg in Haarlem. Kees had zijn partij aan het eerste bord vooruit gespeeld en met succes. In een mooie partij waarbij hij naar zijn gevoel minder uit de opening kwam, had hij zijn opponent vakkundig verslagen. Zo begonnen de overige vijf spelers met een 1-0 voorsprong op zak aan hun missie. Kees had in zijn wijsheid als teamleider besloten om de bezetting aan de borden om te gooien. Zo speelde Ruud met zwart aan het tweede bord tegen een jeugdige tegenstander die dit seizoen hoge ogen gooit in de interne competitie van HWP. Prima dat je weer van de partij bent, Ruud!

Na een spannende strijd moest Ruud zich helaas gewonnen geven. Zelf speelde ik met wit aan het vijfde bord en kwam vrij snel comfortabel te staan. Plotseling was de partij voorbij nadat mijn tegenstander in een geniepig valletje trapte waardoor hij op zijn minst een toren verloor. Verder spelen had inderdaad geen zin en zo stonden we met 2-1 voor. Vrij snel daarna wist HWP weer gelijk te maken omdat Hans aan bord zes onfortuinlijk verloor. In het begin stond hij erg goed, misschien zelfs gewonnen, maar na een foutje stortte zijn stelling in.

Weer stond het gelijk en de twee laatste borden moesten de beslissing brengen. Aan het derde bord stond Wim senior met wit er prima voor. En inderdaad, met vaste hand wist hij zijn hevig tegenstribbelende opponent op de knieën te dwingen, waardoor we weer op voorsprong kwamen.

De laatste partij van de avond, Jaap met zwart aan het vierde bord, was een memorabele. Zelden zagen de toeschouwers zulke chaotische stellingen. Regelmatig leek het of de stukken op het bord willekeurig neergezet waren in een speelgoedzaak door een winkelmedewerker die totaal geen verstand had van schaken. Toen Jaap op een gegeven moment een kwaliteit achter kwam te staan en in de verdediging gedrukt werd, leek het een kwestie van tijd. Eigenlijk ging iedereen er al van uit dat het 3-3 zou worden. Op zich een uitslag waar we best tevreden mee waren. Alleen Jaap wilde van geen wijken weten en in wederzijdse tijdnood kreeg hij ook enig tegenspel. Gaandeweg verdwenen er steeds meer stukken van het bord en uiteindelijk bleven er een pion voor Jaap over tegen een paard en een pion voor zijn tegenstander. Terwijl de laatste seconden op de klok wegtikten, kwamen de beide spelers remise overeen. De tegenstander van Jaap was er volledig van overtuigd dat hij niet meer kon winnen. Zo van, wit verovert de zwarte pion en zwart doet hetzelfde met de witte pion. Maar hij staat glad gewonnen!

Immers, wit aan zet speelt eenvoudig Kc4 en haalt de zwarte pion rustig op. De witte pion staat gedekt door het paard en zwart (Jaap) kan het paard niet slaan omdat de pion dan doorloopt en promoveert.

Een typisch geval van schaakblindheid in tijdnood na een enerverende partij dat voor menigeen zo herkenbaar is! Jaap's tegenstander was uiteraard ontroostbaar en verliet diep ontgoocheld het strijdtoneel. We hadden allemaal erg met hem te doen. Het gehele team van Chess/Jopen 2 inclusief teamleider Kees die de ontknoping meemaakte, verkeerde in een hoerastemming omdat we de match tegen HWP6 onverwacht met 3,5-2,5 gewonnen hadden.

Door dit geweldige resultaat hebben we promotie naar de tweede klasse in eigen hand. De opdracht is eenvoudig. Op 8 april moet er thuis gewonnen worden van Purmerend 4. Niets meer en niets minder!

Ton van Kempen

15-3-2016

12-3-2016

Langzaam maar mooi gerijpt

Foto Ton van Kempen

Zaterdag 12 maart was het weer tijd voor het jaarlijkse schaakfeestje in Koedijk, oftewel het 'rapidkampioenschap voor viertallen' van de NHSB. We waren aanwezig met twee teams, het eerste in de B-, het tweede in de C-categorie.

Na drie ronden hadden zowel eerste als tweede viertal een overwinning en twee nederlagen op het conto staan. De categorieën krioelen bij dit toernooi door elkaar heen en zo kon het gebeuren dat wij elkaar in de vierde ronde moesten kannibaliseren. Het werd een verrassende zege voor het tweede: Kees versloeg Jan, Ton verloor van Chris, Wim sr. remiseerde met Olaf en Hans won van Boudewijn.

Lauweren genoeg voor het tweede om op te kunnen rusten: in de resterende drie ronden werd nog maar een enkel matchpunt vergaard. Het eerste daarentegen had een schandvlekje weg te werken en deed dat door niet alleen de laatste matches te winnen maar daarbij een imponerende bordscore te boeken van 11½-½.

Deze fraaie eindsprint leverde de tweede plaats op in de B-categorie (1e & 2e klasse onderbond). De spelers werden beloond met elk 1,7 kg. Edammer kaas.

Meer informatie en foto's op http://www.schaakgroepkoedijk.nl/.

Jan Vos

19-2-2016

Santpoort 4 tegen de Haarlemse Jopen
of hoe de Jopen weer tegen een Elo-overmacht vochten

In den beginne stond het gelijk en dat bleef nog heel lang zo.

Toch ging het met Jopilco ergens mis in de opening en daarna nog een foutje en het was gebeurd en dat was geen schande met zoveel elo meer tegen zich. In de analyse achteraf bleek als hij dat foutje niet had gemaakt, hij hele mooie vooruitzichten had gehad in de partij.

De tweede waar het mis ging was bij Senior. Zij waren in Elo meer aan elkaar gewaagd dan bij de anderen. Er werd al snel gehakt en de stukken vlogen van het bord. Hij liet wat vaker pionnetjes bij zich weg snoepen. Nog een beetje schuiven met de koning om een pat te creëren want winst zat er niet meer in. Het werd niet in dank afgenomen dat hij op het laatst niet meer noteerde terwijl er nog geen tijdnood was, maar ach het was al verloren.

Na twee en half uur bieden de overige vier flink partij. JMA voor het eerst op bord één heeft het loperpaar tegen een paardenpaar en heeft een licht voordeel in de stelling.

Ook de anderen staan zeker niet slechter. Eigenlijk heel bijzonder tegen zo’n overmacht en mogelijk promotiekandidaat.

Ik weet niet of Hotel grapte, dat hij een remise had afgeslagen, maar het zou zo maar kunnen, want de vechtlust is volop aanwezig.

Jopeline staat zelfs in materiaal voor. Op een gegeven moment zelfs even twee stukken, echter ziet zij de mat dreiging over het hoofd en verliest. Buschman is door het oog van de naald gekropen.

Uiteindelijk neemt door de grote inspanningen de energie af en nemen JMA en Hotel genoegen met remise, wat als een overwinning mag worden gezien.

Jãop, de oudste Joop, is onvermoeibaar of ieder geval tot het eind strijdlustig. In een zeker nadeel probeert hij ook er nog pat uit te slepen, echter let zijn tegenstander goed op en zet hem toch nog mat. De laatste Joop die de wapens inlevert.

19-02-2016 Santpoort 4 - Chess Soc. Zandvoort/Jopen 3 5 - 1

1. 8452664 Douwe van Rees 1794 - 6183265 Theo Breidenbach 1428 ½-½

2. 8113072 Ronald Hoekstra 1731 - 8439398 Wilco Karreman 1261 1-0

3. 7491869 Gerard Swier 1679 - 7864857 Jaap Bouma 1423 1-0

4. 6572335 Rob Buschman 1640 - 7701353 Caroline Stam de Jonge 1369 1-0

5. 8518884 Martin Bender 1536 - 8121036 Tim Nijman1360 ½-½

6. 8126371 Leo Kruisselbrink 1460 - 8050515 Willem Elsthout 1400 1-0

Gemiddelde Elo 1640 - 1373

De volgende wedstrijd:

18-03-2016 Chess Soc. Zandvoort/Jopen 3 - De Uil 4

Sta tuut, Ex

Dramatisch nieuws uit Wijk aan Zee
of de meest tragische partij die ik ooit speelde

In klasse 8A van Tata steel chess tournement 2016 speelde ik in de vijfde ronde tegen de koploper, Nils Neisingh, een jongetje van twaalf misschien ook wel jonger [geboren 2005, red.]. Kan het nooit zo goed inschatten. Ik sta tweede met drie punten. Hij heeft alles gewonnen, een aanstormend talent.

Ik speel Weens. Hij kent met zwart waarschijnlijk deze opening niet en denkt lang na. Het blijft lastig als men niet de juiste voortzetting weet om daar dan profijt uit te trekken. Ik blijf de hele partij een licht voordeel houden, maar in het eindspel ieder vijf pionnen en een toren en kan hij een pionnetje van mij opvreten, maar doet het nog niet en loopt weg. Zijn klok loopt. Ik loop ook weg en ga een sigaretje roken. Ik sta buiten onder een luifel en kijk naar binnen. Ik zie mijn tegenstander door het raam met een tablet in zijn handen. Dit mag niet!

Ik haal wedstrijdleider, Geri Opgenhaffen, erbij. Hij staat nog steeds met het tablet in zijn handen. Geri spreekt hem hierop aan. Nils begint te huilen. Zijn opa (?) verontschuldigt zich dat hij hem het tablet had gegeven en het om een schaakrubriek ging. Tja wij zullen het nooit weten. Het blijft een rare situatie, weglopen en de klok loopt nog en een domme actie van opa. Ik kan een punt opeisen maar stel remise voor. Het huilen stopt niet. Hij wil wel toch nog verder spelen op de vraag van Geri. Ik niet. De negatieve emoties zijn geen goede basis om een gezellig partijtje te spelen. Zo wil ik niet winnen en ook niet verliezen.

Een regel is overtreden. Ik sta in mijn recht, maar heb een zeer ongemakkelijk gevoel over deze remise. Het is wat het is, maar leuk is anders.

Groet, Henk

26-1-2016

Jopen 3 tegen De Vennep 2

Eerste bondswedstrijd 0 bordpunten, dan 2, dan 4 en dan ……………..

Als wij de rekenkundige rij zouden volgen zou het 6 – 0 voor de Jopen moeten worden.

Het liep anders. Ik heb er weinig van gezien. Ik was erg druk met een interne partij tegen Ruud Enthoven die ik na een geweldige opening totaal verprutst heb.

De voorbereiding van PQ was goed. In Meijershof in gezelschap van Vice en Ex nam hij een tournedos en een paar glazen witte wijn, dat zou toch hoge ogen moeten gooien, echter leverde hij als eerste een punt in. Daarna waren het Hotel en Jopia die sociaal de punten inleverden. Drie nullen. Wij kunnen nog gelijk komen.

Jopeline liet netjes vragen of zij remise mocht aannemen. Met nog winstkansen en drie nul achter snapte zij wel dat doorspelen tegen Jim Meij de enige optie was.

Daar dacht JMA heel anders over. Voordat ik Jopeline kon adviseren door te spelen had JMA remise aangenomen. Uiteindelijk bleek hij met het halfje toch nog de eer gered te hebben.

Jopeline en Jãop, die beiden beter stonden, konden niet de juiste voortzetting vinden en leverden ook hun punten in. Het is wat het is en het bleef nog lang gezellig.

Sta tuut Ex

Volgende wedstrijd

vrijdag 19 februari 2016 derde klasse F tegen Santpoort 4

Santpoort

Sinds: 07-09-1937

Adres

Het Polderhuis
Vestingplein 58
1991 RK Velserbroek
 023-5374218

8-1-2016

Kersttoernooi gezellig druk

De afwezigheid van clubiconen als Olaf (andere verplichtingen) en Tim (vakantie) stond een grote opkomst bij het traditionele kersttoernooi niet in de weg: 14 spelende en twee niet-spelende leden meldden zich in het Bell Hotel. Kersttoernooi, dat betekent behalve veel prijzen snelschaken, met compensatie voor de theoretische krachtsverschillen in de hoeveelheid toegemeten tijd. Het verschil kan oplopen tot 8 om 2 minuten.

Ieder tegen ieder, dus het ging om niet minder dan 13 ronden van haastige spoed en kerende kansen. Joop Junior Thomas begon met 7 uit 7 maar zag in de 8e ronde club-blitzkampioen Kees langszij komen. Vanaf dat moment gingen ze hand in hand, volmaakt gelijkop, naar een gedeelde zege. Joop Suri Eric werd 3e.

Kasper, zoon van Tim, nam de verzorgende honneurs als altijd bekwaam waar. Joop Ex zag langs de zijlijn met volle teugen van genot het zenuwslopende schaakgejakker aan zich voorbij trekken. En het was een zeer aangename verrassing Joop Pink te kunnen zien en spreken.

De prijzen - wijn, kalenders, pennen, boeken, dvd's, kerstspullen enz. - werden zoals gebruikelijk zowel door de club (Kees) als door particulier initiatief aangeleverd en vonden grif aftrek. Vier elk, als ik goed heb geteld, bekroning van een uiterst gezellige avond. De eindstand:

1/2. Thomas van Beekum en Kees Koper - 10; 3. Eric Alferink - 9,5; 4. Ton van Kempen - 8,5; 5. Hans Drost - 8; 6. Leo Keesman - 7; 7-9 Wim Elsthout jr., Jeroen Loos en Jan Vos - 6,5; 10. Chris van Bockel - 5; 11. Jaap Bouma - 4; 12/13 Wim Elsthout sr. en Ruud Enthoven - 3,5; 14. Caroline Stam de Jonge - 2,5.

Jan Vos

18-12-2015

11-12-2015

Het tweede wint na drie gelijke spelen dit seizoen

voor de eerste keer met enige hulp van HWP 8

Door een misverstand verschijnt dit wedstrijdverslag later dan de bedoeling was. Het voordeel daarvan is dat we nu ook kunnen genieten van de pennenvruchten van onze tegenstander HWP 8. Bijgaand verslag van Jaap Rotte inclusief reacties verscheen onlangs op de website van HWP.

Om met de deur in huis te vallen. Na drie opeenvolgende remises wist het tweede van Chess Society Zandvoort / Haarlemse Jopen in de Derde Klasse E de eerste overwinning te behalen. HWP 8 werd met de kleinst mogelijke cijfers (3,5-2,5) in een thuiswedstrijd vrijdagavond 11 december jl. verslagen.

Enig geluk hadden we wel. HWP bleek slechts met vijf spelers naar Zandvoort afgereisd te zijn. Eén van hun invallers bleek op het laatste moment ziek te zijn geworden. Zo iets kan natuurlijk helaas altijd gebeuren, maar in een wedstrijd met zestallen komt dat altijd hard aan.

De wedstrijdleiders van beide teams sleutelden vervolgens nog haastig aan de opstelling voordat het treffen van start ging. Bord 1 werd door HWP verloren gegeven en na overleg met Kees was Marc bereid om het winstpunt zonder te spelen te incasseren. Toch wist HWP langszij te komen, omdat Hans aan het zesde bord zich verslikte in zijn stelling en een stikmat door het vijandelijke paard in een moment van schaakblindheid over het hoofd zag. Zelf kwam ik aan bord 4 met wit niet verder dan remise. Achteraf was ik niet erg tevreden over mijn partij. De zetten werden in een hoog tempo uitgevoerd. In het middenspel kwam vervolgens een potremise op het bord. Wellicht toch iets te slordig en te snel gespeeld is mijn conclusie. Aan het tweede bord speelde Wim sr. een mooie degelijke partij en in het toreneindspel wist hij het verdiende punt binnen te halen. Ruud gaf aan bord 5 goed partij aan zijn geroutineerde tegenstander, maar moest na lang doorspelen uiteindelijk toch opgeven. Onze hoop was dus op Kees aan bord 3 gevestigd. In een ingewikkelde stelling wist zijn tegenstander op een gegeven moment niet de beste voortzetting te vinden. Zie het wedstrijdverslag van Jaap Rotte met het diagram. Helaas zag ik de bewuste stelling alleen heel kort in het voorbijlopen. Volgens mij stond de witte pion echt niet op g5, maar op g4! In ieder geval wist Kees vervolgens zijn partij in enkele zetten koelbloedig af te maken en konden we met de eindzege gaan strijken.

Leuk detail is overigens dat we nu het nieuwe jaar ingaan als lijstaanvoerder! Enigszins vertekend, dat wel. Met uitzondering van HWP 8 moeten al onze tegenstanders begin januari immers nog hun vierde wedstrijd spelen. Maar toch…

Ton van Kempen

CS Zandvoort 2 - HWP 8: 3,5 - 2,5 helaas...

zondag 20 december 2015

Door: Jaap Rotte

Vrijdag 11 december toog een gehavend HWP 8 naar Zandvoort voor de vierde ronde tegen Chess Society uit de badplaats. Een tactische opstelling was nodig, maar leverde net niet een wedstrijdpunt, helaas...

De voortekenen waren niet gunstig voor HWP8. Volgens de opgave van de bond zouden onze tegenstanders gemiddeld meer dan 100 ratingpunten sterker zijn dan wij. Gerko Vos had al lang van te voren aangekondigd dat hij afwezig zou zijn. Lukas Mulder was geblesseerd en kon evenmin meespelen. Als teamleider moet je dan invallers gaan zoeken. Helaas is het voorstel om op een vrijdagavond in Zandvoort te spelen niet zo aantrekkelijk, zodat dat zoeken veel moeite kostte. Jan Willem van Thiel en good old Willem de Ruig waren bereid ons een handje te helpen. Helaas moest ook Willem, op het laatste moment, in verband met ziekte afzeggen. Olivier B. Bommel zou zeggen: “Tom Poes, verzin een list”. Ik besloot tot een tactische opstelling. Normaal ben ik daar geen voorstander van,want ik vind het niet zo sportief naar de tegenstander, maar nu moest ik iets. Zo belandden de twee laagst geratede spelers, waaronder ikzelf, aan de hoogste borden, en de drie anderen onderin. Maar we begonnen natuurlijk al met een punt achterstand.

Jan Willem kweet zich uitstekend van zijn taak door een punt binnen te halen. Aan het zesde bord trof hij Hans Drost, die zijn avond niet had. Drost gaat in januari in groep 5 van de Tata dagvierkamp meedoen, een recht dat hij verwierf door in de vorige twee jaar eerst groep 7 en daarna groep 6 te winnen. Nu zorgde hij voor een memorabele partij door op de 21e zet een stikmat over het hoofd te zien. Bingo! We stonden weer gelijk. Veel dank Jan Willem!

Huub Elzerman trof Ton van Kempen, HWP’er maar ook een van de oprichters van CS Zandvoort, die daarom voor zijn ‘oude’ club uitkomt. Huub’s Franse verdediging werd door Ton bestreden met de Tarrasch-variant. Huub probeerde met een snelle ruil de witte opbouw te verijdelen, maar dat liep maar net goed af. Door voortdurende dreigingen op de koningsvleugel kwam Huub in een lange, taaie verdediging terecht. Na 32 zetten constateerden beiden dat de stelling ‘zo dood als een pier’ was. Remise. Nog steeds gelijk, maar hier had ik - in al mijn optimisme - niet op gerekend.

Zelf speelde ik aan het tweede bord en verloor, niet onverwachts. Ik kwam goed uit de opening, maar een penning door mijn tegenstander kostte mij het initiatief. Na een grote ruil van stukken, bleek mijn pionnenstelling zwak. Ik verloor eerst een pion. Vervolgens ruilde mijn tegenstander mijn sterke loper weg en begon met zijn toren de rest van mijn pionnen weg te hakken. Doorgaan was zinloos. Stand nu 2,5-1,5.

Mark Hemelrijk kreeg in een Leeuw tegen de veel sterkere Kees Koper in eerste instantie enig initiatief. Hij won een pion, maar moest die een paar zetten later terug geven. Op dat moment was zijn stelling beter maar dat bleek toch niet genoeg. Op de 26ste zet durfde Mark het niet aan om het paard te slaan op c4 met het oog op de binnen komende toren op b2 (zie diagram).

De variant 26. bxc4-Tb2; 27. Lc1-Dxa2; 28. Lxb2-cxb2; 29. Tb3-Ld4; is volgens de machine dik in orde voor wit. Mark zag dit niet en minder dan tien zetten later moest hij de handdoek in de ring gooien met een aantal pionnen minder. 3,5 - 1,5. Missie mislukt...

Ook Hans Huson haalde nog een punt binnen, maar dat was uiteraard niet meer voldoende. In het aangenomen damegambiet liet Hans de gelegenheid om op c4 terug te pakken aan zich voorbij gaan en zat hij vervolgens tegen een pionnenmeerderheid aan te kijken. Irritant, maar niet onoverkomelijk. Zeker niet toen de tegenstander in het late middenspel een tactische wending over het hoofd zag en ineens met een stuk minder verder moest. Lichtelijk aangeslagen door zijn misser, was het daarna snel over en uit voor de zwartspeler. Eindstand 3,5-2,5.

Op het eerste gezicht is dat helemaal geen slechte uitslag. Misschien had er nog net wat meer ingezeten, als wij geen invallers hadden gehad, als wij met z’n zessen waren geweest, als Huub wat meer geluk gehad, als... Tja, as is verbrande turf. Het zat er niet in, helaas...

Reacties

Ton van Kempen (21-12-15 10:26):

Ik heb die avond heel kort naar de bewuste stelling staan kijken. De witte pion stond niet op g5, maar op g4. Een aantal zetten later speelde Mark pas g5 volgens mij.

Enno Noordhoff (20-12-15 14:15):

Ik begrijp goed dat wit niet op c4 durft te slaan, maar wat is er tegen slaan op f6?

11-12-2015

Aalsmeer 3 tegen de Haarlemse Jopen
of hoe een droevige voetbalavond en vrolijke schaakavond werd

Je zit naar Ajax te kijken 1-1 en vliegen eruit. Wat een droefenis.

Dat is niet het geval bij Joop Senior die is al aan het analyseren.
Wat hebben jullie gedaan. Ik heb hem mat gezet. Proficiat Senior!

Om 21:00 uur staat de rest nog gelijk. Om 21:30 uur trouwens ook.

AZ scoort 0-1 in de 25-ste minuut! Ondanks een eventuele winst gaan zij toch niet door naar de volgende ronde.

22:00 uur Athletic scoort 1-1, maar de Jopen staan allen zeker niet slechter ondanks dat zij allen in materiaal gelijk staan.

Jopeline heeft een aardige aanval. Zij ziet echter een mat in twee over het hoofd.

JMA is bezig met een grote slachtpartij het ene na het andere stuk vliegt van het bord. Uiteindelijk heeft hij nog zes pionnen en zijn tegenstander vier. Dit ruikt naar winst. Maar even later komt hij met een zuur gezicht binnen. Hij heeft het weer verkloot. Nee hoor het was een grapje. 0-2 voor de Jopen!

Even later staat PQ met een glas bier aan de bar. Geslacht roept hij. Wie? Mijn tegenstander! 0-3.

Jopia zit nog aan het bord. Zij kijkt triomfantelijk om zich heen. Dat is een goed teken.
Om 23:00 zit ze als vierde winnaar aan de stamtafel. AZ speelt uiteindelijk gelijk met 2-2

Jopilco loopt ook met een blij gezicht door het café, maar hij speelt nog.

Inmiddels heeft Jopeline een paard laten slachten, haar eigen paard wel te verstaan. Oeps. Zij gaat nog even door. Niet veel later troost zij zich met een biertje en de voldoening van een mooie partij. 1-4.

Jopilco gaat tot het gaatje. Misschien iets forceren? Het duurt en duurt. Velen staan om zijn bord. Beiden hoeven niet meer te noteren in de eindfase. De hele partij heeft hij beter gestaan. De tijdnood doet de zenuwen door zijn keel gieren. Door het snelle spel zet hij zijn dame op een verkeerd veld en die verdwijnt van het bord. Woest is hij en boos op zichzelf. Hij speelde een mooie partij maar de beloning bleef uit. 2- 4.

Nadat het laatste verlies gerelativeerd was, kwam het zoet van onze eerste overwinning en ook de eerste overwinning van de hele club in de externe competitie. Op het late uur nemen wij er nog één. Fier verlaten wij het pand.

Sta tuut, Ex

10-12-2015

01-12-2015

Het tweede deelt de punten tegen het derde van Krommenie

Het tweede van Chess Society Zandvoort / De Haarlemse Jopen is in de Derde Klasse E bezig met een opmerkelijk seizoen. De eerste twee ontmoetingen tegen Het Paard van Ree en Het Spaarne 3 eindigden allebei in een gelijkspel.

We hoopten uiteraard op een eerste zege in het hol van de leeuw tegen het derde van Krommenie. De toon was immers gezet door Kees die al weken geleden (eind oktober!) zijn partij aan het eerste bord vooruit gespeeld had. Hij had zijn tegenstander vakkundig verslagen zodat we met een 1-0 voorsprong aan dit treffen konden beginnen. Bij aanvang constateerde ik dat ik in het verleden tegen liefst vier van de zes tegenstanders wel eens een partij gespeeld had, hetzij voor de externe competitie hetzij tijdens een schaaktoernooi. Kortom, het was een weerzien met veel oude bekenden.

Wim Elsthout jr., bij de Jopen bekend onder de naam Joop Senior, viel in aan het zesde bord voor Ruud die verhinderd was. Met vaste hand dwong hij een mooie remise af en was als eerste klaar. Intussen was ik aan bord 2 verwikkeld in een subtiel en tactisch steekspel tegen een oude bekende. Na verloop van tijd werd duidelijk dat ook hier een remise de meest voor de hand liggende uitslag was. Vervolgens wist Hans aan bord 4 met zwart zijn tegenstander te verschalken. Een blunder van zijn opponent werd door Hans hardhandig afgestraft met een fraaie paardvork op de vijandelijke koning en dame.

Zo stonden we met 3-1 voor en konden dit treffen in ieder geval niet meer verliezen. Zou het lukken, vroegen we ons af, om nog een halfje te halen uit de resterende twee partijen? Wim Elsthout sr. aan bord 3 was ergens in het middenspel een paard kwijtgeraakt. Toen ik een keer kwam kijken, stond het arme dier nog op a2. Niet echt een veld waar je vaak een wit paard ziet staan… Wim vocht nog als een leeuw en hield zijn tegenstander nog lang bezig. Helaas moest hij de partij opgeven toen hij in een matnet verzeild raakte.

Marc tenslotte stond met wit lange tijd beter dan zijn tegenstander. Hij had echter (te) veel tijd geïnvesteerd om deze stelling te bereiken. Hij koos uiteindelijk een riskante aanvalsvoortzetting die hij moest bezuren waardoor hij jammer genoeg de partij nog verloor. Na afloop baalde hij enorm en was ontroostbaar. Voor de meesten van ons heel herkenbaar overigens. Volgende keer weer beter, Marc!

Al met al werd het voor de derde keer achter elkaar een gelijkspel (3-3). Een unicum overigens in de historie van Chess Society. In het seizoen 2007-2008 speelde ons derde over het hele seizoen liefst vier keer gelijk, maar die remises werden afgewisseld met twee overwinningen. Bovendien betrof het hier viertallen waarbij de kans op gelijke spelen statistisch groter is dan bij zestallen.

Over anderhalve week moeten we al weer aan de bak in een thuiswedstrijd tegen HWP 8. Voor de vierde keer een 3-3 gelijkspel is misschien leuk voor de statistieken, maar het is natuurlijk geen goede optie. Dat duel moeten we gewoon kunnen winnen!

Ton van Kempen

13-11-2015

Tweede speelt gelijk tegen Het Spaarne 3

Afgelopen vrijdag de 13e (!!) november stond net als vorig jaar deze match op het programma.

Op papier, evenals vorig jaar, zeker niet de sterkste tegenstander maar vorig jaar verbaasden zij iedereen door 2e in de poule te worden en 6 wedstrijden te winnen wat ook hun rating behoorlijk heeft doen stijgen natuurlijk.

Wij moesten het helaas doen zonder Marc en ook last minute zonder Ruud en zij werden vervangen door Caroline en Tim. Helaas was Ton ook nog eens ziek maar hij kwam wel dapper aan het bord met een fikse griep onder leden.

Tim maakte zijn faam weer eens waar en wist zijn tegenstander snel in de hoek te drijven en zijn partij te winnen. Ton speelde ziek maar zeer degelijk en kwam duidelijk beter te staan. Echter door de griep overspoeld bood hij remise aan en spoedde hij zich heel verstandig naar zijn warme bed.

Caroline ondertussen dreef haar tegenstander in de hoek, kreeg een prachtige aanval maar de verdediging was taai genoeg. Ze overwoog om remise aan te bieden maar kreeg toch een winstvisioen wat er helaas niet bleek te zijn en verloor daardoor helaas toch nog. Erg jammer.

Wim kwam met 2 vrijpionnen in een lastige stelling toch wel mooi te staan maar ergens zijn die 2 gesneuveld wat tot remise leidde .

Hans was de hele tijd in een tactisch gevecht met zijn tegenstander. Had een pion meer maar ook daar zat geen winst in helaas en ook hij behaalde een remise.

En tot slotte ik zelf, tja wat moet ik er nog van zeggen. Iets te gretig een pion gewonnen wat een positioneel nadeel opleverde, een paar foute zetten tussendoor en een enorme blunder die me mijn d-pion kostte en de vijandelijke dame deed binnenvallen. Na de dameruil nog een pion moeten geven en kreeg 2 verbonden vrijpionnen tegen in een toreneindspel. Gelukkig had ik nog een trucje met de pion die ik in het begin voorkwam en waar ik een opening mee kon forceren. Mijn tegenstander schrok kennelijk zo dat hij er zijn verbonden vrijpionnen voor over had om dat gevaar te bezweren.

Toen bleef er een remisestelling over die ik door een dreigende dolle toren snel tot remise kon brengen.

Uitslag 3-3 dus.

Volgende uitdaging Krommenie op 1 december. We staan dan in ieder geval alvast met 0-1 voor omdat ik vooruit gespeeld heb en gewonnen.

Kees Koper

10-11-2015

HWP 9 versus De Haarlemse Jopen

of hoe de Jopen het moeilijk hadden tegen de heren uit de herensociëteit

Foto Ton van Kempen

Ze zijn begonnen. Het verheugende is dat Joop Junior (Thomas van Beekum) maar ook Joop Senior (Willem Elsthout Jr.) weer van de partij zijn, respectievelijk op bord 1 en bord 6. Het impliceerde wel dat PQ (Fons Jonkers) zijn bord 1 moest afstaan.

Joop Senior zit al in het begin in de knoei. Er worden wat pions weggesnoept, kan zich niet ontwikkelen, daarna nog dame en toren in een penning en toen was het wel klaar. Senior haalt zijn eerste Waterloo tegen Harm Jonker. De support van papa Elsthout mocht dus niet baten.

Joop Hotel (Tim Nijman) bord 5 speelt tegen Willem de Ruig en in het begin neemt Joop zijn tijd en komt welles waar een pionnetje achter maar staat positioneel beter.

Jopia tegen Ger Dekker houdt van blote koningen, maar beter is het dat het niet je eigen koning is. Ze moet alle zeilen bijzetten.

JMA doet het een stuk beter. Vasthouden Joop.

Junior staat wel twee pionnen voor maar het kan verkeren. Hij verliest waarschijnlijk een stuk maar de g-pion promoveert dan.

Inmiddels is Vice aangereden en straalt positieve informatie uit. Dat mag z’n uitwerking niet missen. Ik ben hoopvol gestemd.

De balans na drie uur: Senior is een illusie armer, de blote koning van Jopia krijgt waarschijnlijk longontsteking en de rest zou kunnen gaan oogsten.

In het laatste uurtje gaat toch anders dan gedacht. Joop Hotel boekt wel de eerste overwinning voor Jopen en PQ wint ook tegen Fritz 17 (Richard Fritschy) maar JMA met twee pionnen op J.W. van Thiel voor doet zonder een plan zetten en geeft de partij uit handen, ook Junior vindt bij Stephan Blaas niet de juiste voortzetting en verliest. 4 – 2 is de uitslag.

Het is toch twee punten meer dan vorige keer. In deze progressie krijgen wij volgende keer ook matchpunten. De volgende keer is in Aalsmeer op donderdag 10 december.

Sta tuut, Ex

15.10.2015

Het tweede speelt na een spannende strijd gelijk tegen Het Paard van Ree

Vol goede moed begon het tweede van Chess Society Zandvoort / De Haarlemse Jopen aan het eerste treffen van het nieuwe schaakseizoen. Evenals vorig jaar werden we hartelijk ontvangen in Café De Zon in Wijk aan Zee, de thuishaven van Schaakgenootschap Het Paard van Ree. Op de foto, genomen in dit etablissement, zien we van links naar rechts Kees Koper, Wim Elsthout, ons nieuwe lid Ruud Enthoven, Hans Drost, Marc Kok en Ton van Kempen. Dit zestal hoopte zich te revancheren voor de 4-2 nederlaag van vorig seizoen en was van plan de huid dit keer duur te verkopen!

En inderdaad, het zag er niet slecht uit halverwege de avond. Wim kreeg al snel de overhand en wist met krachtige hand zijn partij aan bord 3 te winnen. Geen van de andere borden stonden op dat moment slecht en dat gaf de burger moed. Toen ik de benen ging strekken en wat rondwandelde, zag ik dat Kees en Marc met wit aan de borden 1 en 5 prima stonden. Hans aan bord 4 had een pion buitgemaakt, stond op het punt een tweede te veroveren en leek me aan de winnende hand. Ruud had aan bord 6 een ideale tegenstander gevonden. Beide spelers gingen volgens een stilzwijgende afspraak wel erg creatief om met het noteren van de zetten. Verder besloten ze tijdens hun partij samen een sigaretje te roken in de aparte rookruimte waarbij de klok even stil gezet werd.

Mijn partij werd intussen met de zet steeds spannender. Vanaf het wandelmoment zat ik net als mijn opponent gekluisterd aan mijn stoel. Vorig jaar had dezelfde tegenstander (ook aan het tweede bord) mij in een ver gevorderd ingewikkeld eindspel het punt listig afhandig gemaakt. Kortom, ik was gewaarschuwd. We waren in de tijdnoodfase zo geconcentreerd bezig dat ik me toen pas realiseerde dat alle partijen inmiddels allang afgelopen waren. Omringd door kijkers raffelden we een voor mij gewonnen toreneindspel af. Dit keer liet ik de buit niet meer ontsnappen. Met drie pionnen minder kon mijn tegenstander promotie niet voorkomen en hij gaf daarom gedesillusioneerd op.

Toen pas begreep ik dat de match van ons tweede tegen Het Paard van Ree in een 3-3 gelijkspel geëindigd was. Kees had zijn partij afgetekend gewonnen omdat zijn tegenstander in een verloren stelling door de vlag ging. Ruud was in zijn eerste officiële externe partij voor Chess door een foutje in een dame-paard eindspel helaas onderuit gegaan. Marc had zijn partij moeten opgeven omdat hij plotseling een toren verloor. Ook Hans was in een totaal gewonnen stelling een toren kwijtgeraakt. Niets is zo moeilijk om een gewonnen partij te winnen, blijkt maar weer.

Een terechte uitslag? Nee en ja.

Nee, want er had voor ons meer ingezeten. Vooral Hans baalde na afloop flink en was er de volgende avond nog ziek van. Hoe was het mogelijk dat hij zo geblunderd had? We hadden toch minimaal met 4-2 of zelfs met 5-1 kunnen winnen?

Ja, want we hadden zelfs met 4-2 kunnen verliezen. Dat realiseerde ik me dezelfde avond eenmaal thuisgekomen nog. Tijdens de partij vond ik Kh8 op mijn 24e zet een briljante zet die alle vijandelijke dreigingen neutraliseerde. In feite was het een flinke blunder. Mijn tegenstander had dit met een combinatie genadeloos kunnen afstraffen door een kwaliteit te winnen. In plaats daarvan maakte hij een even grote fout waardoor ik gaandeweg voordeel kreeg.

Laten we het er op houden dat we redelijk goed gestart zijn. Het vertoonde spel van ons team is veelbelovend (ondanks de gemaakte foutjes). Het volgende duel thuis op 13 november a.s. tegen Het Spaarne 3 moet gewonnen kunnen worden!

Ton van Kempen

09.10.2015

De Haarlemse Jopen (Chess/Jopen 3) tegen het Spaarne 2
of hoe tijgers in een Haarlemse rivier verzuipen

Op kranige wijze hebben de Jopen partij gegeven tegen het veel sterkere Spaarne, gemiddeld 300 elo punten meer.

PQ en Joplico hadden met 500 elo punten verschil het moeilijkst tegen de Paultjes respectievelijk Ruber en Mathôt. Zij stonden al vrij in het begin een kwaliteit achter en het was toen een kwestie van tijd.

Joop Hotel daarentegen kwam een kwaliteit voor. Op zich heel knap maar hij was toch niet opgewassen tegen het gerommel en de onverwachte zetten van Robert Balm. Het blijft vaak lastig de concentratie vast te houden als je voor staat en dan de scherpste voorzettingen te vinden.

Jãop, Jopia en Mokum maakten het hun opponenten, Arun Karwal, Joost Jansen en Pim Abbestee heel lastig en wellicht was een remise of een winstpartij bij één van hen niet denkbeeldig. Het mocht niet zo zijn. Aan het eind kwam het krachtsverschil toch bovendrijven.

Met deze unieke nederlaag van 0 – 6 , dit hebben wij de afgelopen twintig jaar nog niet meegemaakt, rijst de vraag is deze klasse niet te hoog gegrepen. Ik denk dat het Spaarne 2 niet in de derde klasse thuis hoort. Die hebben wij maar vast gehad. Eerst het zuur en dan het zoet. Met de vechtlust die ik gezien heb en met misschien een invalbeurt van Junior zijn match punten in het verschiet en behoort handhaving in deze klasse tot de mogelijkheden.

Verder was het erg gezellig met een hoop oude bekende, PQ, Vice en mijzelf komen oorspronkelijk uit het nest van het Spaarne (voorheen SV Schalkwijk). Wij hebben ook de oude traditie weer opgepakt vooraf ergens te gaan eten. Meijershof is zeker voor herhaling vatbaar. De teamcaptain Paul Neering kende ik weer via hele andere lijntjes. Pim Abbestee kende ik niet zo goed, maar kwam mij wel bekend voor. Nu blijkt hij samen met Pink en mijn vrouw Brigit in het koor Doulce Memoire te zingen. ’s Zondags 11 november geven zij een uitvoering in de Nieuwe kerk in Haarlem. Het lijkt wel of wij één grote familie zijn.

Neemt niet weg dat er voor Chess/Jopen 2 er een schone taak ligt het zwakkere Spaarne 3 13 november een flink pak op hun donder te geven. Het liefst met 6 – 0!

Onze volgende wedstrijd is dinsdag 10 november bij HWP in de Sociëteit 'Vereeniging', Zijlweg 1, 2013 DA Haarlem,  023-5326008.

Tuut dan, Ex